Ως νεαρός σπουδαστής στο Bauhaus, αυτό το επαναστατικό εκπαιδευτικό ίδρυμα για το σύγχρονο σχεδιασμό που ίδρυσε ο Walter Gropius το 1919, ο Wilhelm Wagenfeld πέτυχε μια αξιοσημείωτη δημιουργία. Το 1924, λίγο μετά την έναρξη της μαθητείας του σε αυτό το πρωτοποριακό ίδρυμα σχεδιασμού και τέχνης, σχεδίασε το φωτιστικό που σήμερα γιορτάζεται ως σύμβολο του σύγχρονου σχεδιασμού. Το Bauhaus, με το προοδευτικό και ενοποιητικό όραμά του, στόχευε στην καθιέρωση μιας αδιάλειπτης σύνδεσης μεταξύ τέχνης και χειροτεχνίας, μιας σύνθεσης που προοριζόταν να βρει την πρακτική της έκφραση στο σχεδιασμό του περιβάλλοντος διαβίωσης του σύγχρονου ανθρώπου. Αυτός ο φιλόδοξος στόχος επεδίωκε να καταστήσει το σχεδιασμό και τα καθημερινά αντικείμενα όχι μόνο αισθητικά ευχάριστα αλλά και λειτουργικά και προσιτά σε όλους.

Αυτό το όραμα του Bauhaus, η συγχώνευση της τέχνης και της καθημερινής ζωής και η προσαρμογή του σχεδιασμού στις δυναμικές απαιτήσεις της μεταβαλλόμενης σύγχρονης ζωής, βρίσκει μια υποδειγματική έκφανση στον λαμπτήρα Wagenfeld. Ο σχεδιασμός του, που χαρακτηρίζεται από σαφή μορφή και μελετημένη λειτουργικότητα, αποδεικνύει εντυπωσιακά την επιδίωξη του Bauhaus για μια αρμονική ένωση μορφής και λειτουργίας. Ο λαμπτήρας, με την απλή κομψότητα και τη γεωμετρική του σαφήνεια, ενσαρκώνει τις αρχές του Bauhaus: Ένας σχεδιασμός που διακρίνεται από διαχρονική ομορφιά αλλά ανταποκρίνεται στις πρακτικές ανάγκες της καθημερινής ζωής.